:::  Schilderen  :::

 

Geschreven door Dorien

Jacobien haar ouders waren naar de stad om verf te verf gaan kopen, en Jacobien was alleen thuis. Dorien zou komen maar die moest eerst haar slaapkamer opruimen. En dat duurde meestal wel een paar uren.
Wat zal ik eens gaan doen, dacht Dorien, ze verveelde zich. Toen zag ze een emmertje witsel staan wat haar vader klaar had gezet... ..hij wilde de muur in de keuken daar mee gaan witten. 
Dorien dacht toen. als ik dat nu eens ga doen dan heeft Papa het niet zo druk.
Ze haalde het keukentrapje uit de schuur en zette het bij de muur die haar vader wilde witten.
Zo, zei ze tegen zich zelf, nu kan ik beginnen en ze keek nog een keer naar de muur. Eigenlijk is het helemaal niet nodig om deze muur te witten, dacht ze.
Het zou veel mooier zijn om het huis buiten een kleurtje te geven. Weer ging ze naar de schuur om te kijken wat voor verf daar nog stond ...
Ze zag een bus vuurrood staan en er stond ook nog een bus gifgroen.....
en een bus knalgeel ...ze dacht toen als ik de muur tussen het raam en de voordeur nu eerst eens wit maak. Dan kan ik daarna de voordeur geel verven en de deurpost groen. De rode verf kan ik dan gebruiken voor het raamkozijn, en dan maak ik een wit randje om de rode kozijnen. En daar begon ze mee. 

Zo begon ze met het witte randje ...toen dat was gedaan pakte ze de rode verf, en verfde het kozijn ..ze keek nog een keer en zag dat ze op het wit had geknoeid met rode verf. Weet je wat dacht ze...? Ik maak het witte randje iets groter dan zijn die rode vlekjes weg. Zo dat is mooi, dat zullen papa en mama echt mooi vinden dacht ze. Maar wat ze niet in de gaten had 
was dat ze het hele raam wit had geverfd. Zo dat was dat. Nu de muur en dan de voordeur en deurpost nog. Het was best wel veel werk en Jacobien had het er warm van. En toen ze dacht was Dorien hier maar dan kan ze me helpen, kwam Dorien er net aanlopen. Jacobien had het niet in de gaten en schrok heel erg toen Dorien zei, Hallo Bientje, wat ben jij aan het doen ...? ze schrok zo erg dat ze van het trapje viel met het bakje witsel wat ze in de hand had.
Ze wilde net een randje wit gaan maken boven het raampje bij de voordeur. 
En nu lag ze op de grond en het witsel was over haar heen gevallen.....
Dorien kon haar lachen niet inhouden en kreeg de slappe lach. Het leek zo grappig hoe Jacobien er uit zag, haar gezicht onder de witte stippen. Ze lachte zo hard dat Jacobien mee begon te lachen. 
En toen ze waren uitgelachen vertelde Jacobien waar ze mee bezig was. 
Gaaf zeg, zei Dorien ik help je wel dan is het klaar als je ouders terug zijn. 
En samen gingen ze aan de slag om het af te maken. Een uurtje later zei Jacobien ...zo en nu snel alles opruimen. Toen zagen ze dat er een grote plas witsel op het stoepje voor de voordeur lag. Wat doen we daarmee, zei Dorien 
Nou, ik haal die grote verfroller van papa, zei Jacobien, en dan maken we het stoepje ook wit. 
Toen dat klaar was gingen de meisjes snel opruimen, want Jacobien haar ouders zouden nu wel snel thuiskomen. Jij mag je eerst wel gaan wassen, zei Dorien tegen Jacobien. Jacobien zei, heb jij je zelf wel gezien je hebt een gele neus. O nee hè, zei Dorien en liep naar de spiegel om te kijken. Jacobien liep achter haar aan om zichzelf ook te bekijken. En weer schoten de meisjes in de lach




www.freakkids.nl