Meneer en mevrouw
Rikstra, ja zo noemen wij ze niet hoor, maar die woonden voor ze hier
kwamen wonen naast Jacobien haar tante Guusje in Mennem. Wij mochten
een keertje logeren bij tante Guusje maar plotseling moest tante
Guusje weg. Ze werd gebeld, oom Nico was gevallen en moest naar het
ziekenhuis.  Hij
had zijn been gebroken, maar ze wou ons niet alleen laten. Tante
Guusje vroeg toen aan buurvrouw Rikstra, die net thuiskwam van
boodschappen doen, of we zolang bij hun mochten blijven. En dat mocht, en we mochten mee
naar de dierentuin want in Mennem hebben ze een geweldige dierentuin. Ja
,dat wisten we toen nog niet maar nu wel. We hebben een dag gehad om
nooit te vergeten. Er zijn daar grote haaien, best wel eng, buurvrouw
Tiena zei, ik ben altijd bang dat het glas knapt. En nu wonen ze hier
in Marenleud in de nieuwbouwwijk. 
Omdat ons dorp zo groeit heeft meneer Riksta werk gekregen op de
school die in ons dorp is gekomen. Hij heet Arry en buurvrouw heet
Tiena. Buurvrouw Tiena schrijft ook gedichten en zit heel veel achter
de pc.  Ze
werkt op een kantoor, soms heel laat, dan is het allang donker en dan
komt ze pas thuis en is dan heel moe.
Maar kan het dan toch niet laten om even
te internetten. Dat vinden wij wel leuk want als we bij haar zijn dan
mogen we bij haar ook even internetten. Thuis mogen we dat niet zo
vaak Ook hebben ze drie lieve katten die heel erg verwend zijn. De
jongste heeft buurman een keer gevonden toen hij aan het fietsen was.
Ja buurman Arry fietst veel.  De jongste poes liep in het land, iemand had hem daar achter gelaten. Buurman is toen buurvrouw gaan halen, en samen hebben ze toen die poes gevangen en meegenomen naar huis Daar woont zij nu. Ze hebben hem toen groot gebracht met een flesje, zo klein was hij toen nog ..lief hè van hun. En wat gemeen van die mensen die haar achterlieten. Wij vinden het geweldig dat ze nu bij ons in Marenleud wonen en zullen heel vaak bij hun op bezoek gaan |