Doriennnnnn, Doriennnnnnn, riep
Jacobien, ze schreeuwde zo hard dat je haar 3 straten verder kon horen. Ja, ja,
riep Dorien terug, schreeuw niet zo ik kom er al aan wat is er, is er ergens
brand …?? Nee hoor, zei Jacobien, maar we moeten opschieten. We moeten nog een
cadeautje kopen voor Maatje Tomaatstra, ze is jarig vandaag. Ja, weet ik wel,
zei Dorien, maar we hoeven niet te zoeken, ik weet al iets wat we kunnen kopen.
Ohh, wat dan? Nou ik zag bij het kleine winkeltje een mooie beker met haar naam
erop, en die laten we dan vullen met snoep en Taz staat er ook op, Daar is
Maatje gek op, ze heeft heel veel spullen van Taz. Dan gaan we die dus kopen
voor haar, zei Jacobien, kom en nu opschieten hoor. Maatje is de dochter van buurman en buurvrouw
Dorpro en krijgt haar tweede kindje. Zij en haar man Stefano hebben al een
zoontje Govan. Toen Dorien en Jacobien de beker hadden gekocht en bij het huis
van Maatje aankwamen bleven ze even stil staan, …keken elkaar aan en barsten in
lachen uit. Daar stond Maatje al in de deuropening. Wat heb jij nu gedaan, vroeg
Jacobien. Maatje lachte en zei ik? Ohhh bedoelen jullie dat ik heb mijn haar
maar weer eens een ander kleurtje gegeven.
Ik zie iedereen nu lopen met die rode kleur haar die ik had, dus dacht ik van
nou dan maak ik mijn haar maar eens knalrood … Maar kom binnen ik heb lekkere taart, stoor je
niet aan Stefano, die is weer eens druk bezig met zijn auto en dat op mijn
verjaardag hihi...maar dat maakt ook niets uit, ik hoef toch niet te vieren dat
ik weer een jaar ouder ben. Oh, wij moeten je nog feliciteren, zei Jacobien.
Ohhh jaa bijna vergeten, zei Dorien. Toen zongen ze samen Lang zal ze leven en
toen Govan dat hoorde zong hij mee. Daarna gaven de meisjes het cadeautje, de
beker met Maatje haar naam erop. Govan vond het snoep dat in de beker zat mooier
dan beker, zei hij. Maatje ging toen naar de keuken om taart te halen. Toen ze terug was vroeg ze …willen jullie
onze jonge poesjes zien, we hebben er 4. Jaaaaa, wat leuk, riep Dorien waar zijn
ze? Ze liggen boven in een doos riep ze terug. Govan laat jullie ze wel even
zien maar pas wel even op, hij mag ze zelf niet uit de doos halen hoor. Wat een
schatjes, zei Jacobien, ik zou er best een willen hebben maar dat moet ik eerst
thuis gaan vragen. Nou, ik mag er zeker geen eentje bij hebben, zei Dorien
zielig. Maar Maatje mag ik
je vragen voor wij zo weer weg gaan...Ja hoor vraag maar zei Maatje. Wanneer
komt de baby? Die komt in november dus dat duurt nog wel even. Mag ik ook wat
vragen vroeg Jacobien toen. Ja hoor vraag maar raak, zei Maatje. Is het waar wat
jou moeder een keer vertelde aan mijn moeder? Dat jij een keer stiekem in je
pony knipte en dat het toen heel raar was en dat je vroeg om een snel
haargroeimiddeltje... hihi.....Grrrrrrrrr.... riep Maatje, heeft mijn moeder dat
weer eens zitten vertellen? Hahahahah ja, zei Dorien en nog meer ook aan mijn
moeder. Nou wat dan nog meer ? …
Nou, dat het jou vroeger wel leuk leek om een been te breken en dat je dan met
opzet heel hard op de grond sprong... maar dat het niet lukte. Hhahahahahahahahahahah
ja dat is waar maar ja dat ben ik hè, zei ze toen, altijd iets anders willen dan
een ander
maar willen jullie dat maar niet hoor, dat is niet slim. En weet dat je moeder
ons ook verteld heeft dat je altijd een tomaat mee wilde naar school, terwijl
elk ander kind een appel of sinaasappel mee wilde, zei Dorien. Grrrrrrrr.....zei
Maatje weer...ik zal mijn moeder...!! Maar kom, zei Dorien toen, wij moeten
gaan, daaggggg.....we komen snel eens weer …En natuurlijk ook als de baby er
is.
Doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiii en Maatje riep, doeiiiiiiiiiiiiiiii, tot ziens.