En toen stond ineens een vrouw naast Jacobien, het was de vrouw van de oliebollenbakker bleek later ...ze zei, kom jij eens even mee, tegen Jacobien en keek daarbij naar haar voeten ...en Jacobien die bleek werd van schrik zei, nee ik ga niet mee, en keek Dorien aan ...Dorien ging voor Jacobien staan en zei ...Waarom moet ze mee, wie bent u ? En de mevrouw zei ...Ik ben de vrouw van die meneer van de oliebollenkraam... En die schoen die gebakken is lijkt op de kleur na op die van jouw vriendinnetje ...Maar als Jacobien mee moet dan ga ik ook mee zei Dorien...Dat is goed zei de mevrouw, komen jullie dan samen maar mee...Dorien vond het nu ook wel een beetje griezelig worden. Ze keken nog een keer naar de boze oliebollenbakker en de mevrouw zag dat en zei ...Laat hem maar tieren wees maar niet bang ik ken mijn man. En ze gingen mee naar binnen in de oliebollenkraam. Er was een kleine kamertje waar ze moesten gaan zitten ...De mevrouw zei: wacht hier maar even dan haal ik mijn man. Daar zaten ze dan en toen kwam de oliebollenbakker binnen en hij zei ...Nou dames vertel nu eens hoe het kwam dat die schoen in de olie belandde ..Jocobien begon beverig haar verhaal te doen ...dat ze zat te zwaaien met haar armen en benen in het reuzenrad ..Toen Jacobien dat had verteld werd het gezicht van de oliebollenbakker weer rood...En Dorien en Jacobien keken elkaar bang aan en schrokken zich een hoedje toen de man begon te bulderen van het lachen, ...zo hard dat het leek of de oliebollenkraam begon te schudden ..Maar dat voelde zo omdat Jacobien en Dorien zelf ook mee lachten...Toen ze waren uit gelachen zei de man ...Nou meisjes er is verder niets ernstigs gebeurt en ik vind het flink van jullie dat jullie niet weg zijn gelopen .Ik denk dat jullie nu wel een oliebol zullen lusten voor de schrik ...Jacobien zuchtte opgelucht en zei pfffff maar wat moet ik nu aan papa en mama vertellen ...De oliebollenbakker zei: precies zo als je het mij vertelt en misschien moeten zij dan ook wel lachen ..en eerlijk zijn duurt het langst .. En geloven ze je niet dan stuur je ze maar naar mij ...Maar die gebakken schoen die is voor mij..Die zet ik in de vitrine met jouw belevenis erbij ...Van mij krijgen jullie nog een zak oliebollen mee....En zo kwam het dus dat Jacobien naar de stad was met haar moeder