Weet jij de weg nog wel door het bos Dorien? vroeg Jacobien. Ja hoor, we lopen dit pad af en dan zien we vanzelf wel een pad aan de linkerkant. Als we dat aflopen zien we het bejaardentehuis wel staan.  En zo gingen de meisjes op weg naar oma Juf. Onderweg zochten ze mooie bladeren en boomvruchten en maakten zo een heel mooi herfststukje voor oma Juf. Ik hoop niet dat ze het erg vindt dat we komen want we hebben geen afspraak gemaakt de vorige keer, zei Jacobien …Wel nee ze vindt het wel goed en anders geven wij het bakje af en gaan we gewoon weer weg, zei Dorien.

Toen de meisjes vlakbij het bejaardentehuis waren zagen ze oma Juf al staan.
Ze was naar de lucht aan het kijken ….Hallo oma Juf, riepen  Dorien en Jacobien. Hoort ze ons wel, vroeg Dorien …Ik weet het niet, zei Jacobien ze is wel een beetje doof …En weer riepen de meisjes, omaaaa Jufffff.... en ja hoor oma Juf hoorde de meisjes toen wel, maar ja die stonden toen ook al bijna voor haar. 
Jullie hoeven niet zo te schreeuwen hoor, ik ben niet doof, zei ze.
De meisjes moesten wat grinniken want dat zei ze altijd en ze vergat dat ze een gehoorapparaat droeg, omdat ze juist wat doof was. Maar wat leuk dat jullie er zijn, komen jullie voor mij? Ja hoor, zei Dorien, wij hopen niet dat u het erg vindt dat we zomaar komen zonder afspraak …Wel nee zeg, echt niet, ik vind het juist gezellig. Kom dan gaan we binnen eerst even iets drinken en dan gaan we weer naar buiten. Het is zulk mooi weer dat het zonde is om binnen te blijven …Maar wat heb jij daar Jacobien? Dat is voor u, wij hebben voor u een herfstbakje gemaakt. Ohhhhhh dat vind ik lief van jullie, zei oma juf, nou kom maar mee naar binnen.

www.freakkids.nl