Het is feest, de nieuwe wijk in ons dorp is klaar en er komen veel nieuwe mensen wonen. 
Ook de nieuwe vrienden van Dorien en Jacobien. Rik en Rien, RenR zo noemen de meisje hen als ze over hun praten. Ze vinden het leuke jongens, cool en niet saai. 
Een paar keer waren ze langs gekomen om te zien of het bouwen al opschoot. En nu wonen ze ook in Marenleud. De huizen zijn klaar en dat moet gevierd worden. 
Het hele dorp is versiert met slingers en ballonen. Iedereen is vrolijk en er is van alles te doen. Het is echt een dolle boel, en vanavond is er circus.
En terwijl iedereen druk is met ballengooien en andere spelletjes wilden Jacobien en Dorien wel eens een kijkje gaan nemen bij het circus. Er stonden allemaal woonwagens 
en grote vrachtwagens op het grasveld achter het dorpsplein, waar het feest was.
Daar stond ook al een grote circustent. Kijk, Dorien zei Jacobien, daar loopt iemand met een olifant. Ja, en kijk zei Dorien, daar zitten tijgers in kooi …eigenlijk best wel zielig.
Zouden wij hier eigenlijk wel mogen komen? vroeg Jacobien. 
Weet ik veel, zei Dorien, die om haar heen keek om een bordje van verboden toegang ik zie geen bordje dat het niet mag. Zullen we eens gaan kijken hoe de tent er van binnen uitziet? vroeg Dorien. Okè, zei Jacobien, en ze liepen op de grote tent af.
De ingang was open, ze konden zo doorlopen Luister eens, zei Jacobien, ik hoor stemmen, 
we mogen hier vast niet komen. Zullen we maar weer gaan ? Sttt..., zei Dorien, ik ken die stemmen. Jacobien luisterde en zei, dat zijn de stemmen van RenR. Nu werden de meisjes heel nieuwsgierig en vroegen zich af wat de jongens aan het doen waren. Ze hoorden ze wel maar zagen ze niet en vroegen zich af waar ze waren. Er stond alleen een man in een net pak in de piste en een grote kast. Waar zijn ze nu, zei Jacobien, ik hoor ze nog steeds praten. Ik weet het niet zei Dorien, kom we gaan wat dichterbij kijken. 
Het lijkt wel of ze in de kast zitten, zei Dorien Zou die man ze daarin hebben opgesloten? Dan moeten we ze bevrijden, kom, zei ze. Jacobien trok aan haar arm en vroeg, wat wil je dan doen? Maar Dorien was niet meer te stoppen en liep op de man af.
De stemmen van RenR waren nu heel duidelijk. Alleen konden de meisjes niet horen wat ze zeiden. Toen draaide de man zich om en zei, dag meisjeskan ik jullie ergens mee helpen? 
Ja, zei Dorien, laat onze vrienden uit de kast. De man keek hun aan en begon te lachen.
Er zit niemand in de kast, zei hij. Jawel, zei Dorien boos, je hebt ze opgesloten,
wij hoorden hun stemmen uit de kast komen. Ik hoor ze nu weer, luister maar.
De man luisterde en begon nog harder te lachen. En Dorien werd nog bozer, Jacobien zei zacht, rustig, straks stopt hij ons ook in de kast. Toen zei de man, kijk maar eens. 
Voorzichtig liepen ze toen naar de kast en Jacobien deed de deur open. Niets, er was niets in de kast en toch hoorden ze de jongens nu lachen. Dorien keek boos naar de man en zei, wat heb jij gedaan met RenR? Ik ga de politie halen en liep naar de uitgang 
gevolgd door Jacobien.

www.freakkids.nl