Op deze pagina gaan we jullie vertellen over onze buren.
    Het is een lange straat waarin we wonen, en er staan heel veel verschillende huizen.

    Er staat een heel apart huis dat op palen is gebouwd. De meeste huizen hebben een hele mooie tuin, en er zijn een paar huizen met een zwembad in de tuin. Met heel warm weer hebben we daar wel eens mogen zwemmen. Dat vinden we wel fijn, dan hoeven we ook niet hele eind te fietsen naar het zwembad. Er zijn dan meestal ook meer kinderen uit de buurt, waar we samen mee spelen in het water. Dat is supertof!

    Aan het eind van de straat staat een klein tehuis. Daar wonen hele lieve oude mensen die niet meer in hun eigen huis konden blijven wonen. Bij mooi weer zien we deze mensen vaak een stukje wandelen, of ze zitten lekker buiten in de tuin. We groeten altijd even als we langskomen.

    In het midden van de straat is een klein pleintje, waar we kunnen spelen.
    Meestal hangen de buurjongens daar netten neer, om te gaan voetballen.
    Aan dat pleintje staat een molen. Daar woont de familie Jolenstra.
    Wij noemen ze altijd meneer en mevrouw Molenstra omdat ze in een molen wonen. De molen wordt niet echt meer gebruikt als molen. Deze is helemaal verbouwd tot woonhuis. Alleen als er feest is in het dorp laat meneer Molenstra de wieken draaien,dat is echt een prachtig gezicht. Deze mensen moeten wel erg veel geld hebben, om in zo'n mooie molen te kunnen wonen.
    Maar daar merk je niets van, want ze zijn heel aardig.

    Dorien heeft een keer met de dochter van meneer Molenstra gespeeld, en mocht toen ook blijven eten en slapen. De slaapkamers zijn helemaal boven in de molen. Dan moet je al die trappen op, er is daar weinig licht en de treden kraken. Dat is best wel een beetje eng.
    De nacht dat Dorien er sliep heeft ze een heel spannend avontuur meegemaakt, maar daar schrijft ze vast nog wel een verhaaltje over.
    Dat had te maken met vleermuizen, geloof ik....of met uilen...
    Dorien gaat jullie dat verhaal vast nog wel vertellen.

    Het meest bijzondere van onze straat is dat er een zeemeermin woont. Waarschijnlijk zwemt ze rond in een aquarium, maar dat weten we niet precies.
    Zij heeft pas een baby gekregen, samen met haar man Snarf.
    We weten niet zeker of Snarf een zeemeerminman is, maar dat gaan we nog uitzoeken.
    We hoorden eerst dat de baby Guppy heette, maar buurman Koestra vertelde ons later dat hij Robin heet.
    Die naam vinden we eigenlijk ook veel mooier. We gaan jullie nog veel meer vertellen over de meerminfamilie.
    En over het meerminkindje natuurliijk.

    Liefs van Dorien en Jacobien