Het was warm in Marenleud. Jacobien en Dorien hadden het ook warm en waren een stukje gaan lopen. Ze wilden naar de Zonnebloemlaan, die ligt aan het water en daar liggen prachtige woonboten waar mensen in wonen. In één van die boten wonen buurvrouw Rai en buurman Etge. Hun boot heet "De Regenboog".
Die middag liepen de meisjes langs de regenboog. Buurman en buurvrouw zwaaiden en wenkten ons om te komen. Buurvrouw vroeg of we zin hadden om even bij haar te blijven.Buurman moest even weg met de vrachtwagen, hij is vrachtwagenchauffeur.

Dat wilden de meisjes wel want ze waren best wel moe en zo konden ze ook gelijk even uitrusten. We gingen bij haar op het terras zitten in de schaduw en kregen een lekker waterijsje. Jacobien zei tegen buurvrouw Ria, wat hebben jullie een mooie boot. 
Ja, zei Dorien en wat heeft hij een mooie naam. Buurvrouw keek toen wat verdrietig 
en zei, ja lieverds, de regenboog betekent heel erg veel voor mij en toen begon ze te vertellen.
Ze vertelde over haar zoontje Ralph en dat hij niet meer leeft. Hij is maar 7 jaar geworden en hij was zo'n lieve jongen. Ralph hield heel veel van alles wat buiten was; van bloemen, vlinders, bomen, vogels. Echt, zei buurvrouw, dat vond hij zo mooi, ik noemde hem daarom altijd een regenboogkind. En toen wij een naam moesten bedenken voor onze boot, toen dacht ik "De Regenboog". Dus zo is die naam er gekomen. Toen liep ze naar binnen en haalde een foto van Ralph. 

Ook vertelde buurvrouw Rai een leuk verhaal. Ze zei, op een keer namen we Ralph mee,
hij was toen nog heel klein naar zee en toen hij het strand zag, toen riep hij ohhhhh... wat een grote zandbak. En aan die mooie en leuke dingen daar denk ik aan en daarom is Ralph ook niet echt dood. Hij is voor altijd ons regenboogkind.
Toen was het tijd dat de Jacobien en Dorien weer moesten gaan. Maar voor ze gingen vroegen ze aan Rai, mogen we nog een keertje komen 
om nog meer foto's te bekijken? Ja hoor, zei buurvrouw, en lachte. Jullie mogen altijd weer komen, zo vaak jullie willen. Ik vond het heel gezellig, tot ziens hè!